شبيه‌ترين انبيا به عيسى (ع) است و جامع‌ترين پيغمبرى است كه همه صفات كمال و كرامتهاى موجود در مريم و عيسى را واجد بود، و بخاطر همين جامعيت فرزند زكريا بود (به بيانى كه خواهد آمد ان شاء اللَّه) خدا او را يحيى ناميد و در باره‌اش فرمود:(مُصَدِّقاً بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ سَيِّداً وَ حَصُوراً وَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ) و اين صفات نزديكترين صفات است براى انسانى كه شبيه به مريم و فرزندش عيسى (ع) باشد.

(فَنادَتْهُ الْمَلائِكَةُ وَ هُوَ قائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيى‌ ...) ضميرهاى غايب در نادته ، و در هو قائم و در يصلى و ضمير خطاب در يبشرك همه به كلمه زكريا بر مى‌گردد، و كلمه بشارت كه ريشه كلمه يبشر به معناى خبر خوشى است كه شنونده را مسرور سازد.

و جمله:(أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ) دلالت دارد بر اينكه نامگذارى فرزندش بنام يحيى از ناحيه خداى سبحان است، هم چنان كه آيات ديگرى كه نظير اين آيه است بر اين معنا صراحت دارد، از آن جمله در سوره مريم مى‌فرمايد:(يا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ اسْمُهُ يَحْيى‌ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا)[1].

و نامگذارى فرزند زكريا قبل از ولادتش و اينكه اين نامگذارى از ناحيه خداى تعالى بوده، و اينكه نام او از بين همه نامها يحيى انتخاب شده، همه مؤيد بيان قبلى ما است كه گفتيم منظور زكريا از درخواستى كه كرد اين بود كه خدا به وى فرزندى دهد كه شان مريم را داشته باشد، مريمى كه او و پسرش عيسى يك آيت بودند، هم چنان كه قرآن فرموده:(وَ جَعَلْناها وَ ابْنَها آيَةً لِلْعالَمِينَ)[2].

[شباهت بسيار بين عيسى و يحيى على نبينا و آله و 8)]

نتيجه مى‌گيريم كه همه آن امتيازها كه در مريم و عيسى رعايت شده بود در يحيى (ع) نيز رعايت شده است، و در عيسى رعايت شد آنچه كه در مريم رعايت شد، پس آنچه كه در يحيى رعايت شده شباهت تام و محاذات كامل با آنچه كه در عيسى رعايت شده است دارد، و اين شباهت تا حد امكان در نظر گرفته شده است، چيزى كه هست عيسى بطور كامل مقدم بر يحيى است براى اينكه وجود و پديد آمدن او قبل از دعاى پدر يحيى مقدر بوده، و

[1] اى زكريا ما تو را به فرزندى بشارت مى‌دهيم كه نامش يحيى است، و ما قبل از او هيچ همنامى برايش قرار نداده بوديم( سوره مريم آيه 7).

[2] ما او و فرزندش را آيتى براى عالميان كرديم( سوره انبياء آيه 91).