بلكه مخوف خود خدا است، كه هيچ چيزى كه مانع او شود وجود ندارد و نيز بين مجرم و خدا هيچ مايه اميدى كه بتواند شرى از او دفع كند وجود ندارد، نه هيچ صاحب ولايتى، و نه شفيعى، بنا بر اين در آيه شريفه شديدترين تهديد آمده و تكرار آن در يك مقام اين تهديد شديد را زيادتر و شديدتر مى‌گرداند، و باز با تعقيب جمله مورد بحث با دو جمله ديگر يعنى جمله‌(وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ) و جمله‌(وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ) كه بيانش خواهد آمد اين شدت را مى‌افزايد.

با بيانى ديگر مى‌توان فهميد كه چرا خداى تعالى دوستدار كفار را از خودش بر حذر داشته، و آن اين است كه از لابلاى اين آيه و ساير آياتى كه از دوستى با غير مؤمنين نهى فرموده، برمى‌آيد كه اين قسم دوستى خارج شدن از زى بندگى است، و مستقيما ترك گفتن ولايت خداى سبحان و داخل شدن در حزب دشمنان او و شركت در توطئه‌هاى آنان براى افساد امر دين او است.

و كوتاه سخن اينكه دوستى با كفار طغيان و افساد نظام دين است، كه بدترين و خطرناكترين ضرر را براى دين دارد، حتى ضررش از ضرر كفر كفار و شرك مشركين نيز بيشتر است، زيرا آن كس كه كافر و مشرك است، دشمنيش براى دين آشكار است، و به سهولت مى‌توان خطرش را از حومه دين دفع نموده و از خطرش بر حذر بود، و اما مسلمانى كه دعوى صداقت و دوستى با دين مى‌كند، و در دل دوستدار دشمنان دين است، و قهرا اين دوستى اخلاق و سنن كفر را در دلش رخنه داده، چنين كسى و چنين كسانى ندانسته حرمت دين و اهل دين را از بين مى‌برند، و خود را به هلاكتى دچار مى‌سازند كه ديگر اميد حيات و بقايى باقى نمى‌گذارد.

و سخن كوتاه اينكه اين قسم دوستى طغيان است، و امر طاغى به دست خود خداى سبحان است، اين نكته را در اينجا داشته باش تا ببينيم از آيات سوره فجر چه استفاده مى‌كنيم:

(أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ، إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ، الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُها فِي الْبِلادِ وَ ثَمُودَ الَّذِينَ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ، وَ فِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتادِ، الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلادِ، فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسادَ، فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذابٍ، إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ)[1].

خوب، از اين آيات استفاده كرديم كه طغيان طاغى، وى را به كمين‌گاه خدا

[1] آيا نديدى پروردگارت با قوم عاد ارم كه صاحب كاخهاى ستوندار بودند و مثل آنها در هيچ شهر ساخته نشده بود چه كرد و با ثمود كه سنگ را شكافته كاخها براى خود مى‌ساختند و فرعون صاحب چار ميخ‌ها چه كرد، آيا نديدى كه پروردگارت با اين‌ها كه در بلاد طغيان كردند و در آن بلاد فساد انگيختند چه كرد؟

تازيانه عذاب را بر سر آنان فرود آورد، كه پروردگارت در كمين است( سوره فجر آيه 14).