(27) سوره نمل در مكه نازل شده است و (93) آيه دارد

[سوره النمل (27): آيات 1 تا 6]

(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌)

(طس تِلْكَ آياتُ الْقُرْآنِ وَ كِتابٍ مُبِينٍ (1) هُدىً وَ بُشْرى‌ لِلْمُؤْمِنِينَ (2) الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ (3) إِنَّ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمْ أَعْمالَهُمْ فَهُمْ يَعْمَهُونَ (4))

(أُوْلئِكَ الَّذِينَ لَهُمْ سُوءُ الْعَذابِ وَ هُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ (5) وَ إِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ عَلِيمٍ (6))

ترجمه آيات‌

به نام خداى رحمان و رحيم.

طس اين آيه‌هاى قرآن و كتاب آشكار است (1).

كه هدايت و بشارتى براى مؤمنان مى‌باشد (2).

همان كسانى كه نماز مى‌گزارند و زكات مى‌دهند و آنان، آرى همانان به آخرت و سراى ديگر يقين دارند (3).

كسانى كه به آخرت ايمان ندارند اعمالشان را به نظرشان آراسته‌ايم كه تا كور دل باشند (4).

آنها كسانى هستند كه عذاب سخت دارند و آنان خود در آخرت زيانكارترند (5).

حقا كه تو قرآن را از جانب خدايى فرزانه و دانا فرا مى‌گيرى (6).

بيان آيات‌

بطورى كه از آيات صدر سوره و پنج آيه آخر آن بر مى‌آيد غرض اين سوره اين است كه‌