(25) سوره فرقان مكى است و هفتاد و هفت آيه دارد (77)

[سوره الفرقان (25): آيات 1 تا 3]

(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌)

(تَبارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى‌ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعالَمِينَ نَذِيراً (1) الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ خَلَقَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيراً (2) وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً لا يَخْلُقُونَ شَيْئاً وَ هُمْ يُخْلَقُونَ وَ لا يَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعاً وَ لا يَمْلِكُونَ مَوْتاً وَ لا حَياةً وَ لا نُشُوراً (3))

ترجمه آيات‌

به نام خداى رحمان و رحيم.

بزرگ و لايق بزرگى است آن خدايى كه اين فرمان را به بنده خويش نازل كرد تا بيم‌رسان جهانيان باشد (1).

همان كه فرمان‌روايى آسمانها و زمين خاص او است، فرزندى نگرفته و در فرمان‌روايى شريك ندارد، و همه چيز را او آفريده و آن را به اندازه كرده اندازه‌اى دقيق (2).

(ولى گروهى) سواى خدا خدايانى گرفتند كه چيزى خلق نكنند و خودشان مخلوقند، اختيار سود و زيان خويش ندارند و اختيار مرگ و زندگى و تجديد حيات ندارند (3).

بيان آيات‌

غرض اين سوره بيان اين حقيقت است كه دعوت رسول خدا 6