نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 15 صفحه : 198
(عليه افضل الصلاة و السلام) پرسيدند: چگونه
خدا در يك حال به حساب همه مردم مىرسد؟
فرمود همان طور كه در آن واحد رزق همه را مىدهد[1].
و در روضه كافى به سند خود از مسعدة بن صدقه از امام صادق (ع) از
پدرش از امير مؤمنان (ع) روايت كرده كه رسول خدا 6 فرمود: خداى تعالى ابرها را
غربال باران قرار داد، و ابر تگرگ را آب مىكند، تا به هر چيز و هر كس مىرسد صدمه
نزند، و آنچه به صورت تگرگ و صاعقه مىآيد عذاب خدا است، كه به هر قومى بخواهد
مىفرستد[2].
و در تفسير قمى در ذيل آيه(فَمِنْهُمْ
مَنْ يَمْشِي عَلى بَطْنِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلى رِجْلَيْنِ وَ
مِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلى أَرْبَعٍ) از
امام (ع) نقل كرده كه فرمود: آنكه با دو پا مىرود انسان است، و آنچه با شكم
مىرود مارهايند، و آنچه با چهار پا مىروند چهار پايانند، و امام صادق (ع) اضافه
فرمود كه: بعضى ديگر هستند كه با بيش از چهار پا راه مىروند[3].