برگردانيد و اين آيه بر او نازل كرد:(قَدْ نَرى‌ تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّماءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضاها، فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ) در نتيجه آن جناب دو ركعت از يك نماز را بسوى بيت المقدس، و دو ركعت ديگرش را بسوى كعبه خواند، بعد از اين جريان سر و صداى يهود و مردم نفهم بلند شد كه چرا از قبله‌اى كه داشت برگرديد؟

مؤلف: رواياتى كه هم از طرف عامه و هم خاصه در اين داستان در كتب جامع وارد شده، بسيار زياد است و از نظر مضمون قريب به هم هستند، ولى از نظر تاريخ اين جريان مختلفند، بيشتر آنها تاريخ تحويل قبله را در ماه رجب سال دوم از هجرت، يعنى ماه هفدهم از هجرت ميدانند و صحيح‌تر هم همين است و بزودى فصل جداگانه در بحث پيرامون اين مسئله خواهد آمد انشاء اللَّه.

و از طرق اهل سنت در باره اينكه امت اسلام گواه بر مردم و رسول خدا 6 گواه بر امت است رواياتى آمده كه مردم روز قيامت تبليغ انبياء را انكار مى‌كنند خداى تعالى از انبياء شاهد ميخواهد تا اثبات كنند تبليغ كرده‌اند- با اينكه خدا عالم‌تر از هر كسى است- آن گاه امت محمد 6 را مياورند و ايشان شهادت ميدهند امتهاى ديگر مى‌پرسند: شما از كجا بدست آورده‌ايد كه پيغمبر ما رسالت خود را تبليغ كرده؟ مى‌گويند: ما اين معنا را از كتاب آسمانيمان بدست آورديم كه خداى تعالى بزبان پيامبر صادقش در آن خبر داد: كه انبياء گذشته رسالت خود را تبليغ كردند.

بعد محمد 6 را مى‌آورند تا از حال امتش بپرسند، آن جناب امت را تزكيه مى‌كند و به عدالتشان شهادت ميدهد، اينجاست كه خداى سبحان فرموده:(فَكَيْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ).[1] مؤلف: مفاد اين روايت را اخبار ديگرى تاييد مى‌كند، كه سيوطى آن اخبار را در تفسير الدر المنثور و غير او نيز آورده‌اند،[2] چيزى كه در اين روايات به نظر درست نمى‌رسد اينست كه پيامبر اسلام تمامى امت را تزكيه و تعديل نكرده و معنا ندارد كه در قيامت همه را تزكيه و تعديل كند، مگر اينكه بمنظور تزكيه و تعديل جمعى از امت باشد نه همه، و گر نه روايات نامبرده مطلبى بر خلاف ضرورت اثبات مى‌كند، ضرورت كتاب و سنت هر دو.

آخر چطور ممكن است رسول خدا 6 فجايع و جناياتى را كه افرادى از امت اسلام مرتكب شدند تجويز كند؟ و بر آن جنايات صحه بگذارد؟ جناياتى كه حتى نمونه‌اش هم در امت‌هاى گذشته رخ نداد؟ و چطور آن جناب طاغيان و فرعونهاى اين امت را تزكيه و تعديل مى‌كند؟

و آيا اين روايات طعن بر دين حنيف و بازيگرى با حقايق اين ملت بيضاء نيست؟! قطعا

[1]- سوره نساء آيه 41

[2]- تفسير الدر المنثور ج 1 ص 144