نام کتاب : وهابيت بر سر دو راهى نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 157
نگارنده مىگويد: به دنبال اين فتاواى غير انسانى و غير اسلامى بود كه ريختن
خون شيعيان كه پيشروترين مكتب توحيد را در اسلام بنا نهادهاند و غارت اموال آنها
در مناطق مختلف آغاز شد و هنوز ادامه دارد.
2- شيخ مىگويد: هر كس يك فرد صحابى از صحابه پيامبر صلى الله عليه و آله را
(هر كس باشد) لعن كند كافر است! [1] در حالى كه به گفته ابن فرحان مالكى معاويه طبق صريح «صحيح
مسلم» [2] دستور
سبّ حضرت على عليه السلام را صادر كرد (و دهها سال آن حضرت را بر فراز منابر به
امر معاويه سب مىكردند) آيا با اين حال معاويه مسلمان بود؟ [3]
نكته جالب اين كه: اين عالم سنّى مالكى مىگويد: بسيار ديده شده كه شيخ محمّد
در مقام دفاع از خود مىگويد: «دشمنان مىگويند من به مجرّد سوء ظن، افراد را
تكفير مىكنم يا افراد جاهل را كه اقامه حجّت بر آنها نشده، كافر مىشمرم. اين
بهتان عظيمى
[2]. او از سعد بن أبي وقّاص پرسيد
چرا (با اينكه دستور دادم) على را سبّ نمىكنى؟ سعد پاسخ داد: به خاطر سه جملهاى
كه از رسول خدا صلى الله عليه و آله در عظمت على عليه السلام شنيدم (آنگاه آنها
را نقل كرد؛ صحيح مسلم، كتاب فضائل الصحابة، باب فضايل على بن أبي طالب، حديث
سوّم).
براى آگاهى از ترويج سبّ و ناسزاگويى معاويه نسبت به على عليه السلام رجوع
كنيد به: تاريخ طبرى، جلد 4، صفحه 52 و 188؛ كامل ابن اثير، جلد 3، صفحه 472 و جلد
5، صفحه 42؛ شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد معتزلى، جلد 4، صفحه 56 و عقد الفريد،
جلد 4، صفحه 366.