است، آنها مى‌خواهند مردم را از دين خدا و رسولش دور سازند!» [1]

ابن فرحان مى‌گويد: همين تعبير شيخ خود يك تكفير ضمنى است، نسبت به تمام كسانى كه مذهب وهّابيّت را نپذيرفته‌اند، زيرا منظورش از دين خدا و رسول كه مى‌خواهند مردم را از آن دور كنند همان آيين وهّابيّت است، بنابراين، مخالفان وهّابيّت كافر به دين خدا و رسولند! [2]

تناقض در كلمات شيخ‌

ابن فرحان به دنبال اين سخن به تناقض‌هاى صريح ديگرى در كلام پيشواى وهّابيان اشاره كرده، مى‌گويد: اشتباهات و خطاهاى فراوانى به شيخ نسبت داده‌اند و او آنها را از خود دفع مى‌كند، در حالى كه غالب آنها در كلماتش وجود دارد!

سپس او 25 مورد از اين نسبت‌ها را با ذكر مأخذ و مدرك بر مى‌شمرد، از جمله، اين كه شيخ انكار مى‌كند كه:

1- كتب مذاهب چهارگانه اهل سنّت را باطل مى‌داند!

2- كسى كه به صالحان توسّل جويد، كافر است!

3- اگر توانايى پيدا كند گنبد و بارگاه پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله را ويران مى‌كند! (و مانند قبور ائمّه اهل بيت عليهم السلام و ساير بزرگان بقيع با زمين يكسان مى‌سازد).

[1]. الدرر السنية، جلد 10، صفحه 113.

[2]. داعية و ليس نبياً، صفحه 107.