«دمتريوس» اين پيام صلح را مغتنم شمرده و هدايا را پذيرفت و از چنين جنگى كه مشكلات زياد در برداشت صرفنظر كرد». [1]

از آنچه درباره وضع جغرافيايى حجاز و طرز زندگانى ساكنين آنجا گفته شد، اجمالًا مى‌توان به وضع اقتصاد و تجارت آنها نيز پى برد، اگرچه بعداً به طور تفصيل اين قسمت را شرح خواهيم داد.

اكنون پيش خود فكر كنيد، روى قوانين طبيعى و اصول مادى چنين محيطى چگونه افكارى را بايد پرورش دهد و چه رقم تمدنى را ببار آورد؟ آيا در تمام دنيا، يا در تمام شبه جزيره عربستان نقطه‌اى مناسب‌تر از سرزمين حجاز و مكّه براى پرورش اسلام و تمدن اسلامى يافت نمى‌شد؟ باز براى اين كه بتوانيم درباره اين موضوع درست‌تر قضاوت كنيم و ضمناً از عجله و سبق ذهن نيز دورى جسته باشيم بايد اوضاع طبيعى و اقتصادى «ساير قسمت‌هاى شبه جزيره‌» را به طور اجمال ملاحظه و با حجاز مقايسه كنيم:

[1]. تاريخ تمدن اسلام، تأليف دكتر گوستاولوبون.