متعه در روز خيبر چيزى است كه احدى از ارباب تاريخ و راويان اخبار نقل نكرده است. [1]

7- قول ديگر اين كه متعه در عصر رسول خدا (صلى الله عليه و آله) حلال بود و سپس عمر از آن نهى كرد، چنان كه در صحيح مسلم كه از معتبرترين كتب حديث نزد برادران اهل سنّت است، مى‌خوانيم: «ابن ابى نضرة» مى‌گويد: نزد جابر بن عبد الله انصارى بودم، گفت: ابن عبّاس و ابن زبير با هم در مسأله متعه زنان و متعه حج (حج تمتّع كه ميان عمره و حج فاصله باشد)، اختلاف دارند (تو چه مى‌گويى؟) گفت: ما هر دو را در زمان رسول خدا انجام داديم تا عمر از آن دو نهى كرد، و ما خوددارى كرديم!». [2]

با وجود اين نصّ صريح آن هم در صحيح مسلم، بازهم مى‌توان گفت متعه در عصر رسول الله (صلى الله عليه و آله) تحريم شده است.

چه كسى متعه را تحريم كرد؟

سخنى را كه در بالا از جابر بن عبد الله نقل كرديم اشاره به حديث معروفى است كه بسيارى از محدّثان و مفسّران و فقيهان اهل سنّت در كتاب‌هاى خود از خليفه دوّم نقل كرده‌اند. متن حديث چنين است:

«متعتان كانتا مشروعتين فى عهد رسول الله (صلى الله عليه و آله) و أنا أنهى عنهما

[1]. فتح البارى، جلد 9، صفحه 138.

[2]. صحيح مسلم، جلد 4، صفحه 59، حديث 3307، دار الفكر بيروت.