با كسانى باش كه پروردگار خود را صبح و عصر مىخوانند، و تنها رضاى او
رامىطلبند؛ و هرگز به خاطر زيورهاى دنيا، چشمان خود را از آنها برمگير! و از
كسانى كه قلبشان را از ياد خود غافل ساختيم اطاعت مكن! همانها كه از هواى نفس
پيروى كردند، و كارهايشان افراطى است.
شأن نزول:
با پاكدلان باش نه متكبّران
مفسران در شأن نزول آيه فوق، چنين نوشتهاند: جمعى از ثروتمندان مستكبر، و
اشراف از خود راضى عرب، به حضور پيامبر صلى الله عليه و آله رسيدند، و در حالى كه
اشاره به مردان با ايمانى همچون سلمان، ابوذر، صهيب، خباب و مانند آنها مىكردند
گفتند:
اى محمّد اگر تو در صدر مجلس بنشينى، و اين گونه افراد كه بوى آنها مشام انسان
را آزار مىدهد، و لباسهاى خشن و پشمينه در تن دارند، از خود دور سازى (مجلس تو
مجلسى در خور اشراف و شخصيتها! بشود) ما نزد تو خواهيم آمد، در مجلست خواهيم نشست
و از سخنانت بهره مىگيريم ولى چه كنيم كه با وجود اين گروه، جاى ما نيست!
در اين هنگام آيات فوق نازل شد و به پيامبر صلى الله عليه و آله دستور داد:
هرگز تسليم اين سخنان فريبنده تو خالى نشود، و همواره در دوران زندگى با افراد با
ايمان و پاكدلى چون سلمانها و ابوذرها باشد، هر چند دستشان از ثروت دنيا تهى و
لباسشان پشمينه است.
و به دنبال نزول آيات پيامبر صلى الله عليه و آله به جستجوى اين گروه برخاست
(گويا با شنيدن اين سخن ناراحت شدند، به گوشهاى از مسجد رفتند و به عبادت
پروردگار پرداختند).
نام کتاب : شان نزول آيات قرآن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 302