فرزند حاصل شده نه از طريق نكاح است، و نه وطى به شبهه.

همان گونه كه صورت دوّم- كه نطفه مرد بيگانه با تخمك زن شوهردار تركيب شده، سپس به رحم وى بازمى‌گردد- نيز بدون شك حرام است.

و حرمت صورت سوّم- كه هم نطفه از مردى بيگانه و هم تخمك از زن اجنبيّه‌اى گرفته شده، و در رحم زن فاقد نطفه كشت مى‌شود- از دو صورت اوّل روشنتر است، زيرا در هر سه صورت بالا تلقيح بين نطفه و تخمك زن و مرد بيگانه صورت مى‌گيرد، و همان گونه كه در مباحث گذشته بيان شد، اين كار به دلايل مختلف حرام است.

راه‌كارى مشروع‌

براى باردار شدن چنين زنانى راه‌كارهاى مشروعى وجود دارد كه به سه نمونه آن اشاره مى‌شود:

الف) نخست اين كه اسپرم و اوول زن و شوهرى را گرفته، و در خارج رحم تركيب نموده، سپس جنين حاصل را به زن نابارور خواهان فرزند منتقل كنند. چنين تلقيحى از نظر شرعى مجاز است؛ زيرا تركيب بين نطفه زن و شوهر شرعى صورت گرفته و پس از تركيب، در حقيقت جنين به رحم زن نابارور منتقل شده است. البتّه در اين فرض زوجين، كه هر دو نابارورند، به آن بچّه محرم هستند، ولى پدر و مادر او محسوب نمى‌شوند، بلكه پدر و مادر او، صاحبان اصلى نطفه هستند، كه در فرض مسأله زن و شوهر مى‌باشند.

ب) در صورتى كه زن نابارور نباشد، و اشكال از ناحيه شوهرش‌