مادر رضاعى او محسوب مى‌شود. فقهاى ما رضاع و شيرخوارگى يك روزه را با شرايطش، باعث محرميّت مى‌دانند. چطور ممكن است خانمى كه نه ماه اين فرزند را در رحمش پرورش داده، و تمام گوشت و پوست و استخوان او از آن مادر روييده، بر او نامحرم باشد؟! اگر فرزند مذكور پسر باشد و بزرگ شود، و تصميم به ازدواج با مادر جانشين بگيرد، آيا هيچ فقيهى اجازه چنين كارى را مى‌دهد؟

بنابراين، بدون شك اين فرزند با مادر جانشين محرم است، و مانند فرزند رضاعى وى محسوب مى‌شود.

و امّا محرميّت او با شوهر مادر جانشين به خاطر آن است كه فرزندان زوجه (ربيبه) چه نسبى باشند و چه رضاعى، بر زوج محرم هستند، و همان گونه كه بيان شد فرزند تلقيح در حكم فرزند رضاعى مادر جانشين است، پس به منزله ربيبه رضاعى محسوب مى‌شود، و بر شوهرش محرم مى‌باشد.

حكم صورتهاى پنج‌گانه‌

با توجّه به آنچه گذشت حكم صورتهاى پنج‌گانه روشن مى‌شود، ولى براى توضيح بيشتر، و ارائه راه‌كارهاى مناسب در مواردى كه تلقيح شرعا ممنوع است، حكم آن را به طور تفصيل مرور مى‌كنيم:

سه صورت اوّل از صور پنج‌گانه حرام، و دو صورت آخر مجاز مى‌باشد.

امّا صورت اوّل- كه نطفه شوهر با نطفه زن بيگانه‌اى تركيب، و سپس در رحم همسر كشت مى‌شود- بى‌ترديد حرام است، چرا كه‌