جنبه نفى كه جنبه نخستين تحوّل است، همان از بين بردن نابسامانيها و عوامل اختلال، فساد، انحطاط، عقب گرد و شستشو دادن لوحِ جامعه از نقشهاى غلط است، و پس از انجام يافتن آن نوبت به جنبه اثبات و جانشين ساختن عوامل اصلاح، رشد، ترقّى و سازندگى مى‌رسد.

تركيب مفهوم‌ «انتظار» با مفهوم‌ «انقلاب جهانى» اثرات سازنده آن را روشنتر مى‌سازد؛ يعنى كسانى كه در انتظار چنين تحوّلى بسر مى‌برند، اگر در دعوى خود صادق باشند- نه جزء منتظران دروغين- آثار ذيل در وجود آنها آشكار خواهد شد:

الف) خودسازى فردى‌

چنين تحوّلى قبل از هر چيز نيازمند عناصر آماده و باارزش انسانى است كه بتوانند بار سنگين اين اصلاحات وسيع را در جهان بدوش بكشند كه در درجه اوّل محتاج به بالا بردن سطح انديشه، آگاهى و آمادگى روحى و فكرى براى همكارى در پياده كردن آن برنامه عظيم است. تنگ‌نظريها، كوته‌بينى‌ها، كج‌فكريها، حسادتها، اختلافات كودكانه و نابخردانه و به طور كلّى هر گونه نفاق و پراكندگى با موقعيّت منتظران واقعى سازگار نيست.

نكته مهم اين جاست كه منتظر واقعى براى چنان برنامه مهمّى هرگز نمى‌تواند نقش تماشاچى را داشته باشد؛ ايمان به نتايج و عاقبت اين تحوّل، هرگز به او اجازه نمى‌دهد كه در صف مخالفان باشد و قرار گرفتن در صف موافقان نيز محتاج به داشتن اعمالى پاك و روحى پاكتر و برخوردارى از شهامت و آگاهى كافى است.

من اگر ناپاك و آلوده‌ام چگونه مى‌توانم منتظر تحوّل و انقلابى باشم كه اوّلين شعله‌اش دامان مرا مى‌گيرد؟!

من اگر ظالم و ستمگرم، چگونه ممكن است در انتظار كسى بنشينم كه طعمه شمشيرش خون ستمگران است؟!