و من اگر فاسدم چگونه مى‌توانم در انتظار نظامى كه افراد فاسد و نادرست در آن هيچ گونه نقشى ندارند، بلكه مطرود و منفورند، روزشمارى كنم؟!

آيا اين انتظار براى تصفيه روح، فكر و شستشوى جسم و جان من از لَوث آلودگيها كافى نيست؟!

ارتشى كه در انتظار جهاد آزادى بخشى به سر مى‌برد به طور قطع به حالت آماده باش كامل در مى‌آيد، سلاحى كه براى چنين ميدان نبردى شايسته است، بدست مى‌آورد، سلاحهاى موجود را اصلاح مى‌كند، سنگرهاى لازم را مى‌سازد، آمادگى رزمى نفرات خود را بالا مى‌برد، روحيّه افراد را تقويت مى‌كند و شعله عشق و شوق براى چنان جهادى را در دل فرد فرد سربازانش زنده نگه مى‌دارد، ارتشى كه داراى چنين آمادگى نيست، هرگز در انتظار بسر نمى‌برد و اگر بگويد دروغ مى‌گويد.

انتظار يك مصلح جهانى، يعنى آماده‌باش كامل فكرى و اخلاقى، مادّى و معنوى براى اصلاح همه جهان، چنين آماده باشى بسيار سازنده است. اصلاح فكرى و اخلاقى و پايان دادن به همه مظالم و نابسامانيها، كار بزرگى است و آماده باش براى چنين هدف بزرگى بايد با وسعت و عمق آن متناسب باشد.

ب) خودياريهاى اجتماعى‌

اين گونه منتظران در عين حال ناچارند مراقب حال يكديگر نيز باشند و در اصلاح وضع ديگران نيز بكوشند، زيرا كه برنامه‌اى كه انتظارش را مى‌كشند فردى نيست، بلكه برنامه‌اى است كه تمام عناصر تحوّل بايد در آن شركت جويند، و كار دسته جمعى و هماهنگ داشته باشند و مقياس اين هماهنگى و خوديارى بايد به عظمت همان برنامه‌اى باشد كه انتظار آن را دارند.

در يك ميدان مبارزه دسته جمعى افراد هرگز نمى‌توانند از حال يكديگر غافل‌