اذا حرّف عن مواضعه).

آنها قرآنى را مى‌خواهند كه هماهنگ با هواى نفس آنها و اغراض فاسد و نيّات شوم و افكار پليدشان باشد، و از آن جهت قرآن با تفسير راستينش، هماهنگ با اين خواسته‌هاى انحرافى نيست، دائما دست به سوى تحريف و تفسير به رأى دراز مى‌كنند و براى توجيه افكار و اعمال زشتشان در ميان علاقه‌مندان به قرآن، به سراغ تحريف مى‌روند.

نكته قابل ملاحظه اين كه آنها در محيطى زندگى مى‌كنند كه قرآن فوق العاده قداست دارد و به عنوان وحى الهى در نظر توده مردم، كاملا محترم است، به همين دليل براى رسيدن به نيّات شوم خود، خود را زير پوشش آن قرار داده و با تحريف و تفسيرهاى نادرست، مقاصد پليد خود را رنگ و آب قرآنى مى‌دهند و اين كتاب بزرگ هدايت، به واسطه تحريف، وسيله ضلالت مردم قرار مى‌دهند.

در آخرين توصيف آنها در اين خطبه مى‌فرمايد: «نزد آنها چيزى زشت‌تر و ناشناخته‌تر از معروف و (چيزى) نيكوتر و آشناتر از منكر وجود ندارد (چرا كه تمام وجود آنها زشت و منكر است و هماهنگ با منكرات و كفر و اعمالشان زشت است و بيگانه از نيكيها و معروفها)!» (و لا عندهم انكر من المعروف، و لا اعرف من المنكر).

نكته تفسير به رأى و تحريف حقايق‌

روشنترين تفاوت در ميان مؤمنان با تقوا و بى‌ايمانهاى فاقد تقوا، يك چيز است و آن اين كه گروه اوّل قرآن و فرمان الهى را براى خود اصل اساسى مى‌دانند و مى‌كوشند خواسته‌هاى خود را بر آن تطبيق دهند و اگر گرفتار خطا و لغزشى شوند، و از چهارچوبه دستورات الهى فراتر روند، به زودى پشيمان مى‌شوند، رو به درگاه خدا مى‌آورند، و از گناه و تقصير خويش توبه مى‌كنند و در صدد