مطالعه افكار فلسفى افرادى همچون فيلسوف شهير «دكارت فرانسوى»، «برتراند راسل» فيلسوف معاصر انگليسى يا «مترلينگ بلژيكى» و مقايسه آنها با آثار فلسفى‌ «فلاسفه شرق»، ما را به عمق فلسفه شرق، و سطحى بودن آن فلسفه (در بسيارى از مباحث) آگاه مى‌سازد.

مثلًا برتراند راسل براى اين كه دليل عدم اعتقاد خود را به خدا روشن سازد، مى‌گويد:

دليل اساسى خداشناسى، برهان علّةالعلل است و من به همين دليل در جوانى به خدا ايمان داشتم، ولى بعد از اين عقيده برگشتم؛ زيرا فكر كردم اگر هر چيز علّتى داشته باشد، پس خدا را نيز علّتى لازم است!

به خاطر دارم در كلمات مترلينگ (و انديشه‌هاى يك مغز به اصطلاح بزرگ!) نيز همين ايراد را در بحث خداشناسى ديده‌ام.

اين ايراد، يكى از ساده‌ترين ايرادهايى است كه هر شاگرد درس فلسفه در شرق پاسخ آن را مى‌داند؛ با اين حال همين اشكال ساده، فردى همچون راسل را به الحاد كشانيده است!

هر شاگرد درس فلسفه در شرق مى‌داند كه اگر مى‌گوييم: