دو ترجمه فارسى از إرشاد القلوب، ملاحظه شد. نخست، ترجمه سيّد هدايت‌اللَّه مسترحمى كه با مقدّمه آية اللَّه نجفى مرعشى، توسّط انتشارات بوذرجمهرى (مصطفوى) منتشر شده و شامل ترجمه جزء اوّل كتاب است.

ترجمه دوم از آقاى سيّد عباس طباطبايى است كه نوزده باب نخست جزء اوّل را تقطيع كرده و ذيل هر قطعه، ترجمه آن را آورده است. اين ترجمه، توسّط دفتر انتشارات اسلامى منتشر شده است.

موضوع كتاب إرشاد القلوب، مواعظ و نصايح اخلاقى است. به لحاظ شيوه نگارش، گفتنى است كه نويسنده، اسانيد و منابع خود را ذكر نمى‌كند. او خود در مقدّمه، ابتدا آياتى در باب خوف و رجا، تقوا و خشيت، انذار و تبشير، و سپس چند حديث از رسول اكرم در باب موعظه و نصيحت مى‌آورد. آن‌گاه مى‌نويسد:

و فى أحاديثه صلى الله عليه و آله من المواعظ والزواجر ما هو أبلغ من كلّ كلام مخلوق و أنا أذكر- إن شاء اللَّه- من ذلك ما تيسّر ايراده بحذف الأسانيد لشهرتها فى كتب أسانيدها، واتبع ذلك بكلام أهل بيته عليهم السلام، و من تابعهم من الصالحين.[1] عناوين برخى از ابواب كتاب از اين قرار است: ثواب موعظه و مصلحت در آن، زهد در دنيا، ذمّ دنيا، تخويف و ترهيب در قرائت قرآن مجيد، گريه از ترس خدا، جهاد در راه خدا، نكوهش حسد، ولايت براى خداى تعالى، دعا، بركت و فضل آن، توحيد خداوند متعال. برخى از عناوين جلد دوم كه در فضائل و مناقب حضرت امير عليه السلام است عبارت‌اند از: فضائل آن حضرت، جهاد او، حديث بساط و اصحاب كهف، خبر لوحى كه نزد جابر بود، گفتگوى آن حضرت با رأس اليهود، سخن آن حضرت در «سلونى قبل أن تفقدونى»، احاديثى در فضائل اهل بيت عليهم السلام.

روش نويسنده در كتاب به اين صورت است كه در هر باب، نخست آيات و

[1]. إرشاد القلوب، تحقيق: سيّد هاشم ميلانى، ص 42.