موضوع كتاب، همچنان‌كه از نامش پيداست، نقل احاديثى در فضايل و مناقب اهل بيت عليهم السلام است. كتاب، شامل 112 حديث با ذكر راوىِ نخست و حذف ساير راويان است. محقّق كتاب- كه به مأخذ يابى احاديث آن پرداخته- بر آن است كه نويسنده در نگارش اثر، تحت تأثير مئة منقبة فضل بن شاذان (/ شادان) قمى بوده و حدود يكْ سوم از احاديث غاية المرام، همان احاديث آغازين مئة منقبة است.[1] ساير احاديث، آن‌سان كه از مأخذيابى محقّق كتابْ برمى‌آيد، از مصادر ديگرى (مانند آثار صدوق، بشارة المصطفى، الأمالى مفيد و دلائل الإمامة) برگرفته شده است. در اين ميان، براى احاديث شماره 86، 90، 102 و 111، مأخذى يافت نشده است.

غاية المرام، از روى نسخه منحصر به فرد موجود در كتاب‌خانه آستان قدس رضوى كه توسّط على بن حسن كرمانى به سال 930 ق، كتابت شده، با تحقيق آقاى عليرضا هَزار در دفتر ششم ميراث حديث شيعه (ص 15- 81) توسّط مركز تحقيقات دارالحديث، انتشار يافته است.

5. مختصر بصائر الدرجات‌[2]

اين كتاب، از آثار مهم مربوط به حوزه فضايل اهل بيت عليهم السلام است كه در قرن هشتم هجرى نوشته شده است. نويسنده كتاب، شيخ حسن بن سليمان حلّى (زنده در 802 ق)، با تلخيص كتاب بصائر الدرجات سعد بن عبد اللَّه اشعرى قمى (م ح 300 ق) و افزودن رواياتى از منابع ديگر با ذكر نام مأخذ، اين كتاب را پديد آورده است.[3] كتاب، از مصادر بحار الأنوار[4] و وسائل الشيعة[5] است.

[1]. غاية المرام، ص 19( مقدّمه محقّق).

[2]. أمل الآمل، ج 2، ص 66( ش 180)؛ الذريعة، ج 20، ص 182( ش 2496).

[3]. الذريعة، ج 20، ص 182( ش 2496).

[4]. بحار الأنوار، ج 1، ص 16.

[5]. وسائل الشيعة، ج 30، ص 155.