4/ 9: درخت‌هاى بهشت‌

قرآن‌

«و دست راستى‌ها؛ دست راستى‌ها كدام‌اند؟ در [زير] درختان كُنار بى‌خار، و درخت‌هاى موز كه ميوهايشان خوشه خوشه روى هم چيده است، و سايه‌اى گسترده، و آبى ريزان، و ميوه‌اى فراوان، نه بريده و نه ممنوع».

حديث‌

149 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: در بهشت، هيچ درختى نيست، مگر آن كه تنه‌اش از طلاست.

150 شرح الأخبار- به نقل از سلمان-: بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله كه بر سر چاهى بود، وارد شدم.

به من فرمود: «... اى سلمان! هر كس خدا را يك بار تسبيح گويد، يا يك" لا إله إلّا اللَّه" بگويد، يا يك" اللَّه أكبر" بگويد، يا يك بار حمد او را بگويد، خداوند عز و جل به ازاى آن، يك درخت در بهشت برايش مى‌كارد كه ريشه‌اش از طلاست و تنه‌اش از مرواريد و مزيّن به ياقوت است و ميوه‌اش مانند پستان دختران است و از شهد، شيرين‌تر و از خامه نرم‌تر است. هر ميوه‌اى كه از آن چيده شود، به جايش ميوه‌اى ديگر در مى‌آيد».

151 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: نخل‌هاى بهشت، تنه‌هايشان زر سرخ، زير شاخه‌هايشان زبرجد سبز، سرشاخه‌هايشان دُرّ سفيد، شاخه‌هايشان حلّه‌هاى سبز، و رطب‌هايشان سفيدتر از سيم و شيرين‌تر از انگبين و نرم‌تر از خامه است و هسته ندارد. طول خوشه، دوازده گز است كه از بالا به پايين چيده شده‌اند و هر خوشه‌اى كه از آن برگرفته شود، خداوند، آن را به حال اوّلش باز مى‌گرداند و اين، همان سخن‌