برخي واژه‌ها، علاوه بر معناي لغوي‌شان، داراي يک معناي اصطلاحي نيز مي‌شوند. بنابراين، بايد دقّت داشت کدام معنا، مراد امام بوده است؛ معناي لغوي يا اصطلاحي. نشاندن معناي اصطلاحي واژه‌هايي چون «صلاة» و «وضوء» به جاي معناي لغويشان، در حالي که معاني لغوي آنها مراد گوينده است،گونه‌اي آسيب است. بي‌اطلاع بودن از معاني اصطلاحي برخي واژه‌ها و نشاندن معناي لغوي به جاي معناي اصطلاحي، در حالي که معناي اصطلاحي مقصود است، آسيبي ديگر است. براي پرهيز از اين دو گونه آسيب، بايد کاربردهاي واژه را در عرف عمومي، کنار هم نهاد و معناي نهايي و برآمده از آنها را با معناي برآمده از کاربرد آن در عرف خاص، سنجيد و در صورت عدم تطابق، به کاربرد معناي اصطلاحي حکم داد.

پرسش و پژوهش

1. با گردآوري کاربردهاي واژه‌هاي «قصد» و «زور» تأثير فارسي‌زدگي را بر فهم آنها بررسي کنيد. 2. يک نمونه ديگر از فارسي‌زدگي در فهم حديث، بيابيد. 3. در مواجهه با متني روايي که برخي از واژگانش مصطلح شده‌اند، چه بايد کرد؟ 4. با گردآوري کاربردهاي «المثلِّث»، «ماء الوجه» و «الاعتراض في الصلاة»، معناي لغوي و اصطلاحي هر يک را نشان دهيد. 5. با گردآوري آيات و روايات زکات و صدقه، معناي لغوي و اصطلاحي آن دو را معين کنيد. 6. اصطلاحها و واژههاي چند معنايي را در احاديث زير بيابيد و آنها را ترجمه کنيد. الف: رَسُولُ اللهِ: ثَلَاثُ خِصَالٍ مَنْ كُنَّ فِيهِ أَوْ وَاحِدَةٌ مِنْهُنَّ كَانَ فِي ظِلِّ عَرْشِ اللهِ يَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ رَجُلٌ أَعْطَى النَّاسَ مِنْ نَفْسِهِ مَا هُوَ سَائِلُهُمْ وَ رَجُلٌ لَمْ يُقَدِّمْ رِجْلًا وَ لَمْ يُؤَخِّرْ رِجْلًا حَتَّى يَعْلَمَ أَنَّ ذَلِكَ لله رِضًا وَ رَجُلٌ لَمْ يَعِبْ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ بِعَيْبٍ حَتَّى يَنْفِيَ ذَلِكَ الْعَيْبَ عَنْ نَفْسِهِ فَإِنَّهُ لَا يَنْفِي مِنْهَا عَيْباً إِلَّا بَدَا لَهُ عَيْبٌ وَ كَفَى بِالْمَرْءِ شُغُلًا بِنَفْسِهِ عَنِ النَّاسِ. ب: رسول الله: ما لي وللدنيا؟ إنّما مثلي و مثلها کمثل الراکب رفعت له شجرة في يوم صائف فقال تحتها، ثم راح و ترکها.