در سيره قدما، سنجش متون و کنار هم نهادن مضمون‌ها براي رسيدن به يک نتيجه منطقي و معتبر، بر بحث سندي و حذف يک دسته احاديث، تقدّم رُتَبي داشته است. پس از قرن هفتم و تقسيم چهارگانه حديث بر اساس سند، برخي پژوهشگران احاديث ضعيف السند را يکسر کنار مي‌نهند، حتّي اگر محتوايي معتبر و مقبول همگان داشته باشد. تعداد معتنابهي از احاديث ضعيف السند، به وسيله قرينه هاى متعدّد، مانند قرآن، عقل و اجماع، اعتبار مى يابند و مطابق با تقسيم‌بندي کهن حديث، معتبر، مقبول و حتّي گاه صحيح، قلمداد مي‌شوند و مي‌توانند مبناي حکم شرعي قرار گيرند. توجّه به احاديث و گفته هاى پيشوايان اهل سنّت و حتّى فتاواى فقيهان آنان، افزون بر اين که در برخي جاها متون قابل اتّکايي در اختيار ما مي‌نهد، در فهم بهتر روايات و فقه شيعه نيز مؤثّر است.

پرسش و پژوهش

1. تتبّع ناقص را تعريف کنيد. 2. روش قدما در برخورد با احاديث را بيان کنيد. 3. دو حديث ضعيف السند بيابيد که عالمان ديني در دانش فقه و يا تفسير قرآن، از آن استفاده کرده باشند. 4. آيا حديث جعلي را مي‌توان مانند حديث ضعيف السند، در مستندات پژوهش داخل کرد؟ اگر پاسخ منفي است، آيا فوايد ديگري دارد؟ 5. سخنان و سيره پيامبر را در باره گريه، گرد آورده و نتيجه را ارائه دهيد. 6. توسعه اقتصادي را از ديدگاه روايات، بررسي کنيد. 7. يک حديث از منابع اهل سنّت بيابيد که مفسّران و يا فقيهان شيعه نيز آن را پذيرفته و بدان استناد کرده باشند.