3/ 3 گراميداشت‌

180. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: انسان، گاه داراى مرتبه‌اى در پيشگاه خداوند است كه با عمل خويش، بدان نمى‌رسد تا آن هنگام كه به ابتلاى در جسم خود، آزموده شود و بدين واسطه، بدان مرتبت برسد.

181. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: بيمارى، هديه‌هايى از جانب خداوند عز و جل به بنده است. پس محبوب‌ترينِ بندگان نزد خداوند، كسى است كه بيشترين هديه به وى رسيده باشد.

182. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: بيماران، دوستان خدايند.

183. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: آن كه در جهاد در راه خدا، در حالى كشته شده كه نه پشت به دشمن، بلكه رو به دشمن داشته است، هفتاد سال‌[1] بر آن كه پشت به دشمن كشته شده است، به سوى بهشت، پيشى مى‌گيرد. [همچنين‌] بيماران امّت من نيز هفتاد سال پيش از تندرستان امّت [به بهشت مى‌روند]؛ و پيامبران، چهل سال پيش از سليمان بن داوود به بهشت درمى‌آيند، بدان سبب كه وى [در دنياى خويش‌] سلطنتى داشته است.

184. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله‌ خطاب به سلمان: اى سلمان! اگر بيمار شوى، در بيمارى‌ات سه فايده است: تو به ياد خداى تبارك و تعالى هستى؛ دعايت در اين حال، مستجاب است؛ و بيمارى، هيچ گناهى را در تو نمى‌گذارد، مگر اين كه آن را فرو مى‌ريزد. خداوند تو را تا پايان مهلتت از بيمارى به سلامت بدارد.

[1] در متن عربى روايت، هفتاد« خريف» آمده و آن، كنايه از يك سال است؛ امّا در روايتى كه در الخصال و معانى الأخبار نقل شده، برابر با هفتاد سال معنا گرديده است.