نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 330
آيه امانت
آيه امانت
(آيه 72سوره احزاب، در باره پذيرش امانت
الهى توسط انسان)
آيه 72 سوره احزاب را آيه امانت
مىگويند:((إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ
عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ
مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا) ؛ )ما امانت
[الهى و بار تكليف] را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه كرديم پس از برداشتن آن سر باز
زدند و از آن هراسناك شدند و[لى] انسان آن را برداشت راستى او ستمگرى نادان بود
.
درباره واژه اصلى اين آيه (امانت) معانى
و تأويلات چندى گفتهاند:
1. امام صادق (ع) آن را ولايت امام على
(ع) دانسته است.
2. ابنعباس و مجاهد، آن را به معناى
احکام و فرايضى الهى گرفتهاند.
3. فرمانبردارى از دستور خدا.
4. گروهى آن را به عقلى که ملاک تکليف
و مناط ثواب و عقاب است تفسير کردهاند.
5. برخى ديگر آن را امانتهاى مردم و
وفاى به عهد آنان دانستهاند.
6. عدهاى آن را معرفت خدا شمردهاند.
7. علامه طباطبايى امانت را ولايت
الهي مىداند.
[1]خرمشاهي ، بهاء الدين ، 1324 -;دانش نامه
قرآن وقرآن پژوهى;جلد1;صفحه (77-78)
[2]منصور ، عبدالحميد يوسف;نيل الخيرات فى
القراءات العشرة;جلد16;صفحه 348
[3]سبحاني ، جعفر ، 1308 -;الايمان والكفرفى
الكتاب والسنة;جلد1;صفحه 245
[4]مكارم شيرازي ، ناصر ، 1305 -;تفسير نمونه;جلد17;صفحه
(450-456)
[5]فخر رازي ، محمد بن عمر ، 544 - 606ق.;التفسيرالكبير;جلد25;صفحه
234
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 330