نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 331
آيه امانت
آيه امانت
(آيه 72سوره
احزاب، در باره پذيرش امانت الهى توسط انسان)
آيه 72 سوره
احزاب را آيه امانت مىگويند:(إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ
فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ
كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا) ؛ ما امانت [الهى و بار تكليف] را بر آسمانها و زمين
و كوهها عرضه كرديم پس از برداشتن آن سر باز زدند و از آن هراسناك شدند و[لى] انسان
آن را برداشت راستى او ستمگرى نادان بود .
درباره واژه
اصلى اين آيه (امانت) معانى و تأويلات چندى گفتهاند:
1. امام صادق
(ع) آن را ولايت امام على (ع) دانسته است.
2. ابنعباس
و مجاهد، آن را به معناى احکام و فرايضى الهى گرفتهاند.
3. فرمانبردارى
از دستور خدا.
4. گروهى آن
را به عقلى که ملاک تکليف و مناط ثواب و عقاب است تفسير کردهاند.
5. برخى ديگر
آن را امانتهاى مردم و وفاى به عهد آنان دانستهاند.
6. عدهاى آن
را معرفت خدا شمردهاند.
7. علامه طباطبايى
امانت را ولايت الهي مىداند.
[1]خرمشاهي ، بهاء
الدين ، 1324 -;دانش نامه قرآن وقرآن پژوهى;جلد1;صفحه (77-78)
[2]منصور ، عبدالحميد
يوسف;نيل الخيرات فى القراءات العشرة;جلد16;صفحه 348
[3]سبحاني ، جعفر
، 1308 -;الايمان والكفرفى الكتاب والسنة;جلد1;صفحه 245
[4]مكارم شيرازي
، ناصر ، 1305 -;تفسير نمونه;جلد17;صفحه (450-456)
[5]فخر رازي ، محمد
بن عمر ، 544 - 606ق.;التفسيرالكبير;جلد25;صفحه 234
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 331