تكميل بحث در اين جا منعكس مى گردد، تنظيم كرد و به دفتر مجله ارسال داشت و در شماره هشتم، سال سيزدهم چاپ گرديد و ما نيز متن آن را بدون تصرف در اين جا مى آوريم:

مسأله چرخ لنگر در قرآن

قرآن كريم كتاب عجيبى است كه تمام جوانب زندگى انسان ها در آن ملاحظه شده و نكته اى كه گذشت زمان بتواند بر آن چيره شود و آن را به دست فراموشى بسپارد در آن وجود ندارد; زيرا صاحب اين كتاب آفريدگار انسان هاست. در اين كتاب آسمانى براى كوه ها اصطلاحى به كار رفته كه بايد آن را معجزه اى بزرگ شمرد، همان گونه كه ساير آيات نيز معجزه است و تمام آنها نيز بزرگند. در قرآن كوه ها را لنگرهايى براى زمين نام مى برد كه موجب مى شوند زمين ساكنان خود را نلرزاند. اينك سه آيه در اين مورد:

1. آيه 15 سوره نحل:«در زمين لنگرها(از كوه ها) افكند تا شما را نلرزاند و جوى ها و راه ها، شايد هدايت يابيد».

2. آيه 30 سوره انبيا: «در زمين لنگرها ايجاد كرديم كه شما را نلرزاند و در آن دره ها و راه ها كرديم، شايد آنان هدايت يابند».

3. آيه 9 تا 10سوره لقمان: «آسمان ها را بدون ستونى قابل رؤيت بيافريد. در زمين لنگرها از كوه ها انداخت كه شما را نلرزاند و در آن از همه گونه جانوران پراكنده كرد و از آسمان آبى نازل كرديم و در آن همه گونه گياه خوب برويانديم».[1]