حال بررسى كنيم كه لنگر چه خواصى دارد و چگونه از لرزاندن زمين جلوگيرى مى كند. كره زمين كه ما ساكنين آن به شمار مى رويم داراى دو حركت است: يك حركت انتقالى به دور خورشيد كه از موضوع بحث ما خارج است و ديگرى حركت وضعى يا حركت دورانى زمين به دور خود كه شب و روز را به وجود مى آورد و براى تشريح اين حركت بايستى قبلاً با چند اصطلاح فيزيكى آشنا شد:

1. حركت دورانى

هر نوع حركتى نظير حركت باد بزن برقى را كه همواره دور يك محور مى چرخد«حركت دورانى» مى نامند. چنان چه يك ميله «كاموا بافى» را به طور عمودى در توپى فرو بريد تا از سمت ديگر خارج شود سپس دو سر ميله را بين انگشتان خود قرار دهيد كه مشابه با حركت دورانى كره زمين است.

فرض كنيد به جاى ميله كاموا، ميله بلندى وجود داشته باشد و بتوان آن را طورى از قطب شمال در زمين فرو كرد كه از قطب جنوب خارج شود محل عبور چنين ميله فرضى را «محور زمين» نامند. محور زمين نسبت به خورشيد داراى يك زاويه 23درجه است كه همين زاويه در گردش انتقالى زمين به دور خورشيد، موجب پيدايش فصول و اختلاف آن در دو نيم كره مى شود.

زمين در هر 24ساعت يك بار از مغرب به مشرق دور اين محور مى چرخد، سرعت اين حركت دورانى در مدار استوا در هر ساعت 1666 كيلومتر و در هر ثانيه 461متر است كه هر چه به قطبين نزديك شويم از مقدار آن كاسته مى شود.

2. شتاب در حركت دورانى

اصطلاح ديگرى كه بايد با آن آشنا شد «شتاب» يا «ضربه» است. تغيير