شود.

قرآن مجيد به اين دو راز بزرگ در ضمن آيه كوتاهى اشاره نموده و مى فرمايد:

(وَجَعَلْنا فِيها رَوَاسِىَ شَامِخَات وَأَسْقَيْناكُمْ مَاءً فُراتاً...).[1]

«بر روى زمين كوه هاى استوار و بلند آفريديم و براى شما آب گوارا فراهم ساختيم».

جمله (رواسى شامخات); «كوه هاى بلند» ناظر به راز اوّل است كه كوه ها بر اثر سردى منطقه از جهت ارتفاع، حكم مخزن آب را دارند و جمله(...وَأَسْقَيْناكُمْ مَاءً فُراتاً...) «براى شما آب گوارا فراهم نموديم» از آن جا كه پس از بيان آفرينش كوه ها وارد شده، مى رساند كوه ها در گوارا ساختن آب ها ـ كه همان تصفيه آن از مواد خارجى و باكترى هاست ـ نقش مؤثرى دارند.[2]

تفسير ديگرى براى آيه

پس از انتشار شماره دوازدهم از سال دوازدهم مكتب اسلام، كه بحث اسرار و راز كوه ها در آن شماره چاپ شده بود، مقاله عالمانه اى از يكى از خوانندگان گرامى مجله به دفتر مجلّه رسيد. در آن مقاله با فرمول هاى رياضى، نقش كوه ها را در استقرار آرامش زمين، به گونه اى بس علمى ثابت كرده بود و چون سطح مقاله، بسيار بالا بود واستفاده همگانى از آن ممكن نبود، از اين جهت نامه اى به نويسنده مقاله نوشته شد كه، خلاصه و فشرده مقصود خود را ، دور از فرمول هاى علمى، براى مجله بفرستند تا براى تكميل بحث تفسير منتشر شود.

نويسنده، كه حاضر به افشاى نام خويش نيست، بحث زير را، كه به عنوان