كاسه در آورد».

جز امام (عليه السلام) كسى را ياراى نبرد با اين مقدّس نماها نبود، ولى سوابق على (عليه السلام) در اسلام وهجرت وايثارگريهاى او در ميادين نبرد در عهد رسول خدا وزهد وپيراستگى او در طول زندگى وعلم ودانش سرشار ومنطق نيرومند او د رمقام مناظره، اين صلاحيت را به او مى داد كه با قاطعيت وبدون ترديد ريشه فساد را بر كند.

اين گروههاى سه گانه در تاريخ اسلام به نامهاى «ناكثين» (پيمان شكنان) و«قاسطين» (ستمگران ومتجاوزان از خطّ حق) و«مارقين» (گمراهان واز دين بيرون رفتگان) معروف اند.سابقه اين نامگذارى مربوط به عصر پيامبر گرامى (صلى الله عليه وآله وسلم) است. آن حضرت خود از اين سه گروه چنين توصيفى كرده وبه على (عليه السلام)وديگران ياد آور شده بود كه على با اين سه گروه نبرد خواهد كرد. اين سخن پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)يكى از ملاحم وخبرهاى غيبى اوست كه محدّثان اسلامى در كتابهاى حديث به مناسبتهاى مختلف از آن ياد كرده اند كه به عنوان نمونه يكى از آنها را يادآور مى شويم. على (عليه السلام) مى فرمايد:

«أَمَرَني رَسُولُ اللّهِ (صلى الله عليه وآله وسلم) بِقِتالِ النّاكِثينَ وَالْقاسِطينَ وَ المارِقينَ».[1]

پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) به من امر فرمود كه با ناكثان وقاسطان ومارقان نبرد كنم.

ابن كثير، متوفاى 774هـ.ق، در تاريخ خود قسمتى از اين احاديث را گرد آورده است. از جمله يادآور شده كه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)وارد خانه اُمّ سلمه شد وبعداً على نيز آمد. پيامبر رو به همسر خود كرد وگفت: «يا أُمَّ سَلَمَة، هذا وَ اللّهِ قاتِلُ النّاكِثينَ وَ القاسِطينَ وَالْمارِقينَ مِنْ بَعْدي»[2]. يعنى:اى امّ سلمه، اين (=على) نبرد كننده با ناكثان وقاسطان ومارقان بعد از من است.