وگزارشگران را حيله گر ودروغگو يافتيم. منتقدان وقتى نيرومند شدند برخانه او هجوم بردند وخون او را در ماه حرام وبدون عذر ريختند. آگاه باشيد كه آنچه بر شما شايسته است وبر غير شما شايسته نيست اين است كه قاتلان را بگيريد وحكم خدا را در باره آنان اجرا كنيد.(سپس اين آيه را خواند:)(أَلَمْ تَرَ إِلَى الّذينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يُدْعَونَ إِلى كِتابِ اللّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ).[1]

سخنان عايشه شكافى در ميان ياران استاندار پديد آورد. گروهى به تصديق عايشه وگروهى به تكذيب او پرداختندوخاك پرانى وسنگ اندازى به سوى هم در جبهه متّحد عثمان بن حنيف آغاز شد. در اين هنگام عايشه «مربد» را به عزم نقطه اى به نام «دبّاغين» ترك گفت، د رحالى كه دو دستگى بر ياران عثمان حكومت مى كرد وسرانجام گروهى از آنان به ناكثين پيوستند.

استيضاح ناكثان

در محلّى كه عايشه فرود آمد مردى از قبيله بنى سعد به استيضاح او پرداخت وگفت:

اى امّ المؤمنين! كشتن عثمان براى ما آسانتر از خروج تو از خانه وركوب تو بر اين جمل ملعون است.تو از جانب خدا سِتر وپرده حرمت واحترام داشتى[2]، ولى پرده احترام خود را