گرفت عبيد اللّه از كوفه به شام گريخت. امام(عليه السلام)فرمود:اگر امروز فرار كرد روزى به دام مى افتد.چيزى نگذشت كه در نبرد صفين به دست على (عليه السلام) يا مالك اشتر يا عمّار ياسر (به اختلاف تواريخ) كشته شد.

عامل دوّم: تقسيم بيت المال در ميان بنى اميّه

خلافت وجانشينى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) مقام بس مقدّس ورفيعى است كه مسلمانان پس از منصب نبوّت ورسالت، آن را محترمترين مقام مى شمردند.اختلاف آنان در مسئله خلافت واينكه خليفه بايد از جانب خدا انتخاب شود يا مردم او را برگزينند مانع از آن نبود كه به مقام خلافت ارج نهند وموقعيت خلافت اسلامى را گرامى بشمارند.به سبب همين احترام به مقام خلافت بود كه امير مؤمنان (عليه السلام) به نمايندگى از طرف مردم به خليفه سوّم چنين گفت:

«وَإِنّي أُنْشِدُكَ اللّهَ أَنْ لاتَكُونَ إمْامَ هذِهِ الأُمَّةِ الْمَقْتُولَ، فَإِنَّهُ كانَ يُقالُ يُقْتَلُ فِي هذِه الأُمَّةِ إمامٌ يَفْتَحُ عَلَيْهَا الْقَتْلُ وَ الْقِتالُ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ».[1]

من تو را به خدا سوگند مى دهم كه مبادا پيشواى مقتول اين امّت باشى، زيرا گفته مى شود كه پيشوايى در اين امّت كشته مى شود كه قتل او سرآغاز كشت وكشتار تا روز قيامت مى گردد.

به رغم چنين مقام وموقعيتى كه خلافت اسلامى وخليفه مسلمين در ميان مهاجرين وانصار وديگر مسلمانان داشت گروهى از شخصيتهاى برجسته اسلامى در مدينه گرد آمدند وبه كمك مهاجرين وانصار خليفه سوّم را كشتند وسپس به شهرهاى خود بازگشتند.

عوامل انقلاب وشورش بر ضدّ عثمان يكى دو تا نبود. يكى از عوامل انقلاب، تعطيل حدود الهى بود كه پيشتر به اختصار مورد بحث قرار گرفت. عامل