جايزه امتناع كرد و گفت ممكن است قبول آن آزادى عملش را در آينده محدود سازد وى نظريات خود را بيشتر ضمن نمايشنامه هاى متعدد عرضه داشته است. مهمترين نوشته هاى فلسفى او عبارتند از كتاب «موجود وعدم» كه در سال 1946 انتشار يافته و كتاب «اصالت وجود، بشرگرايى» است.[1]

در مورد الحاد او هيچگونه شكى نيست (بر خلاف مارتين هايدگر متولد به سال 1889 كه در مورد الهى و يا ملحد بودن وى اختلاف است.)

از آنجا كه اگزيستانسياليسم معروف در روزگار ما، بخش مادى آن يعنى آراء و نظريات «ژان پل سارتر» مى باشد ما نمونه هايى از افكار او را درباره انسان، آزادى، مسئوليت، يادآور شده و مورد نقد و ارزيابى قرار مى دهيم.

تعريف آزادى و ماهيت انسان

«آزادى» يك موجود نيست آزادى وجود انسان است«آزادى يعنى جدا شدن خود انسان از گذشته به وسيله تراوش نابود خويش، يا به وسيله پنهان كردن نابود خويش، انسان براى خاطر خودش پيوسته نابود يا عدم خود را پنهان مى سازد به وسيله همين بنيه خودش دائماً بر اميال خودش غالب مى آيد و از آنچه در گذشته بود و اكنون هست درمى گذرد، در واقع او يك جنبش پايدار است از آنچه بود به سوى آنچه بايد باشد، ما هرگز نمى توانيم بدون قيد و شرط بگوييم كه او هست، آزادى دقيقاً عدم يا نبود است در قلب انسان كه واقعيت انسان را مجبور مى كند كه به جاى «بودن» خودش را بسازد، او به كلى بى كس و تنها و با ضرورت علاج ناپذيرى رها شده است كه خود را براى شدن آماده كند