آيات قرآن نيز مربوط به اين معنى است) و گاهى در رابطه با همه شئونات و ابعاد زندگى او مورد مطالعه قرار مى دهيم كه از آن با كلمه سرنوشت يا سنت هاى الهى تعبير مى كنيم.

اگر اجل و سرنوشت را از زاويه نخست مطالعه كنيم، «اجل مطلق» عبارت است از عمر طبيعى يك انسان كه اگر عوامل خاصّى مانند حوادث پيش بينى نشده (زلزله ها، جنگ ها و تصادفات و...) پديد نيايد، هر فردى با توجه به استعداد قواى بدنى خود در شرايط مناسب، مى تواند آن مقدار زندگى كند، ولى زندگى انسان هرگز عارى از دخالت اين عوامل پيش بينى نشده نيست، و از طرفى پاره اى از كارهاى ارادى انسان كه صد در صد با اختيار او تحقّق مى پذيرد، نيز در كم يا زياد شدن اين عمر طبيعى (اجل مطلق) به طور مستقيم و يا غير مستقيم، تأثير مى گذارد، به طورى كه مى تواند از تحقق بخشى از همان حوادث پيش بينى نشده نيز جلوگيرى نمايد مثلاً به كار بردن مقررات و آيين نامه راهنمايى و رانندگى در مورد رانندگى و رعايت احتياط كامل، نقش بسزايى در پيش گيرى از تصادفات دارد، پس اگر همه آن شرايط را رعايت نمايد و از اختيار خود به طرز صحيح بهره گيرد، مى تواند تا حدود زيادى از مرگ هاى غير طبيعى جلوگيرى كند و در نتيجه، عمر طبيعى او كاهش نمى يابد، البته يك رشته عوامل ديگر نيز وجود دارد كه اگر آنها را رعايت نمايد بر عمر طبيعى او افزوده مى گردد، برخى از اين عوامل كه در معارف اسلامى از نقش ويژه اى برخوردار مى باشند عبارتند از:

1. دعا

2. صدقه