اذيت فرعونيان بوده ايم و بعد از آمدن تو نيز، همچنان مورد اذيّت و شكنجه مى باشيم، موسى به آنان گفت: اميد است پروردگار دشمنان شما را هلاك و نابود سازد و خلافت زمين را به شما بسپارد. پس (بدين طريق شما را بيازمايد و) بنگرد كه شما چگونه عمل مى كنيد.[1]

2.(وَلَقَدْ كَتَبْنا فِى الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْر أَنَّ الأرْضَ يَرِثُها عِبادِىَ الصّالِحُونَ)(انبياء/205).

«پس از آن كه در «ذكر»(تورات يا قرآن)[2] نوشتيم، در زبور (نيز) نوشتيم كه بندگان صالح من، وارث زمين مى گردند».

براى آگاهى بيشتر از مفاد اين آيه، بهتر است آيات قبل از آن را مورد مطالعه قرار دهيم.[3]

حاصل معنى آن آيات اين است كه خداوند انسانها را به يك آيين دعوت نموده ولى آنان به دو گروه مؤمن و كافر تقسيم شدند و به همين جهت، قانون و حكم خدا نيز در مورد آنها، در دنيا و آخرت دو گونه است:

قانون و سنت خدا در مورد مؤمنان در آخرت اين است:

(فَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصّالِحاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلا كُفْرانَ لِسَعْيِهِ وَإِنّا لَهُ كاتِبُونَ)(انبياء/94).