بنابراين اگر اين جهان ازلى بود، مى بايست از مدت ها قبل تمام انرژى هاى آن از صورت فعال و مؤثر بيرون رفته باشد و دنيا را سكوت مطلق و تاريكى موحش و يك نواختى، و در حقيقت يك نوع عدم و نيستى فرا گرفته باشد.

از آنچه كه گفته شد چنين نتيجه گرفته مى شود كه اين جهان آغازى دارد و تاريخى و هرگز نمى تواند ازلى بوده باشد.

***

نكته جالبى كه بايد به آن توجه نمود اين است كه: علم مى گويد: اين جهان پايانى دارد زيرا همان اصل «انتروپى» و «كهولت» و «فرسايش» و «تجزيه اتم ها» بهترين دليل براى پايان جهان است، ولى مى دانيم چيزى كه پايان دارد حتى آغازى هم داشته است، زيرا اگر چيزى ازلى باشد بايد هستى آن از درون ذات آن بجوشد، و به عبارت روشن تر هستى آن خاصيت ذات آن باشد، و چيزى كه هستى آن از درون آن مى جوشد وجود و هستى از خواص ذات آن به شمار مى رود، و چنين چيزى ممكن نيست پايانى داشته باشد، در صورتى كه ما فرض كرديم، جهان پايانى دارد.

از اين جهت دانشمندان مى گويند چيزى كه پايانى دارد حتماً بايد آغازى هم داشته باشد و چيزى كه پايان و فنا ندارد، بايد ابتداء و آغاز هم نداشته باشد.