عواطف، قضاوت‌ها و نگرش هايى كه در مسائل مختلف دارند، بر اساس معيارهايى است كه در خانواده آموخته و ديدگاه مثبت و منفى را در آن كانون دريافت داشته است.[1]

از سقراط قبل از محاكمۀ تاريخى اش پرسيدند: بزرگ‌ترين آرزوى تو چيست‌؟ او پاسخ داد: آرزو دارم بتوانم بر بلندترين قله كوه آتن صعود كنم و از آنجا مردم را مخاطب قرار دهم كه هان اى مردم! همچنان كه به فكر سير كردن شكم فرزندان خود هستيد و همان گونه كه به فكر پوشاندن تن آنها هستيد، به فكر پرورش مغز و انديشۀ آنان نيز باشيد و تلاش نماييد با تربيت درست راه سعادت و خوشبختى را به آنان نشان دهيد.»[2]

اسلام نيز تعليم قرآن را مهمترين وظيفۀ والدين مى‌داند چنانكه على (ع) از رسول اكرم 6 نقل مى‌كنند كه فرمود: فرزندان خود را به سه خصلت تربيت كنيد؛ دوست داشتن پيامبر اكرم 6، دوست داشتن اهل بيت او و تلاوت قرآن و بدانيد كه اهل قرآن روز قيامت در سايه عرش الهى خواهند بود. روزى كه هيچ سايه‌اى جز آن وجود نخواهد داشت.

و در جاى ديگر رسول اكرم 6 مى‌فرمايد: «خيركم من تعلّم القران و علمه»؛ بنابراين مى‌توانيم بگوييم كه يكى از آسيب‌هاى جدى خانواده بى توجهى به امر آموزش فرزندان است كه بسيارى از مشكلات خانواده‌ها، ناشى از عدم شناخت وظايف، راههاى برقرارى ارتباط و روش حل مسئله است. آموزش اهداف و ارزشها و توجه به ارزشهاى فرهنگى و دينى، مهارت‌هاى زندگى و فنون تنظيم وقت و تعيين اولويت‌ها و برنامه‌ريزى، مسائل دينى و اعتقادى و... همه در حل مشكلات خانواده نقش چشمگيرى دارد. مسئوليت اين مهم در خانواده به عهده والدين به ويژه پدر خانواده است و بى توجهى به آن ناهنجاريهاى متعدد رفتارى و اجتماعى را به دنبال خواهد داشت.

مسئوليت‌پذيرى

از آنجا كه خانواده واحد بنيادى جامعه است، همۀ قوانين و مقررات و برنامه‌هاى اجتماعى بايد در جهت صيانت و پاسدارى از حريم خانواده بر پايۀ حقوق و اخلاق اسلامى باشد و به

[1] برای مطالعه بیشتر ر.ک: به نجاتی، حسین، نقش تربیتی پدر در خانواده، ص61.

[2] محمدعلی خلیلی، نشریه فجرف 20/5/83.