آسيب‌هاى حقوقى مشترك زن و مرد

چنان كه زن و مرد در خانواده حقوق ويژه‌اى بر گردن يكديگر دارند و اختلال و بى‌توجهى به آنها آسيب‌هاى جدى خانوادگى را دنبال دارد، وظايف و حقوق مشتركى نيز بر گردن هم دارند كه عدم توجه به آنها موجب وارد آمدن آسيب‌هاى اساسى در خانواده مى‌گردد، در اينجا به برخى از مهم‌ترين ابعاد اين بخش از آسيب‌هاى حقوقى خانواده اشاره مى‌شود:

عدم تمتمع عاطفى و جنسى از يكديگر

به اقتضاى طبيعت و سرشت بشرى، حق استمتاع جنسى و عاطفى، حق مشترك زن و مرد است كه بايد در برابر نيازمندى‌هاى يكديگر سرپيچى نكنند مگر اينكه مانعى وجود داشته باشد. در صورتى كه زن اين حق مرد را مراعات نكند، ناشزه ناميده مى‌شود و پرداخت نفقه از سوى مرد ساقط مى‌شود و در صورت سرپيچى مرد از اين قضيه حق اطاعت از مرد توسط زن ساقط مى‌گردد و زن مى‌تواند از شوهر خود اطاعت نكند.

بنابراين عدم استمتاع جنسى زن و شوهر از همديگر مى‌تواند به عنوان يكى از آسيب‌هاى حقوقى مشترك زن و شوهر شمرده شود كه ممكن است منشأ عوارض نامطلوب تربيتى و حقوقى در خانواده گردد و خانواده را دچار اضمحلال و فروپاشى نمايد و دامنۀ آتش اين گناه به فرزندان و حتى جامعه نيز سرايت كند. به همين دليل اسلام مرد را موظف كرده است كه در مقابل حق بهره‌بردارى جنسى از زن خود، دست كم هر چهار شب يك شب در كنار همسر خود بوده، با او همبستر شود و از نظر جنسى دست كم هر چهار ماه يك بار با همسر خود عمل زناشويى انجام دهد.[1]

مشاركت در رسيدگى به امور فرزندان

از وظايف مهم و اساسى پدر و مادر در خانواده رسيدگى و پرورش كودك و كمك به رشد جسمى، روحى و اجتماعى اوست. در نوزادى و كودكى، تغذيه و حفاظت و در سنين ميانى كودكى، كنترل و راهنمايى و در نوجوانى فراهم آوردن زمينۀ استقلال فرزندان از اهميّت بيشترى برخوردار است.

[1] رجوع شود به: حلی، شرایع الاسلام، ج2، ص234-235.