منذر» انگيزه در مردم به وجود مىآورند و گرايشهاى خفته را بيدار مىكنند. توضيح اين كه روح انسان دو دستگاه دارد: دستگاه بينش و دستگاه گرايش. هر انسانى از عذاب مىترسد ولى در عمل چنين تأثيرى در مردم ديده نمىشود، پيامبران با توضيح عذابهاى اخروى و نعمتهاى بهشتى، گرايشها را به فعليت مىرسانند. 4- رهبرى جامعه به سوى كمال: انبيا در صورت فراهمبودن شرايط لازم، رهبرى اجتماعى، سياسى و قضايى مردم را به عهده مىگيرند و بديهى است كه رهبر معصوم، يكى از بزرگترين نعمتهاى الهى براى جامعه مىباشد و به وسيله او جلو بسيارى از نابسامانيهاى اجتماعى گرفته مىشود و جامعه از اختلاف و پراكندگى و كجروى نجات مىيابد و به سوى كمال مطلوب رهبرى مىگردد.