خلاصه خداوندى كه به موجب حكمت و رحمتش، هر موجودى را در مسير كمالش هدايت كرده، چگونه جامعه بشرى را از وجود پيامبرانى كه نقش اصلى را در تكامل بشر دارند محروم مىكند؟ بنابراين هدايت انسان به وسيله وحى، در تقدير آفرينش انسان بوده و بدون آن خلاف حكمت است. دانش بشرى كه از راه حس و عقل حاصل مىشود، علىرغم پيشرفت در علوم طبيعى، هنوز نتوانسته مسائل ارزشى و ماوراء طبيعى را حلّ كند و با محدوديت بُرد ادراكات حسى و عقلى از هدايت كامل بشر عاجز است و مىتوانيم بگوييم كه هميشه انسان به وحى و نبوت نيازمند بوده و هست و در سخن حضرت رضا (ع) نيز به ناتوانى ادراكات بشر اشاره شده است. فوايد بعثت انبيا، تمامشدن حجت، متذكر شدن غافلان، بيدارى گرايشهاى خفته به وسيله انذار و تبشير و نجات جامعه با رهبرى انبياست. پرسش 1- چرا هدايت تشريعى براى انسان ضرورت دارد؟ 2- چرا دانش بشرى براى هدايت انسان نارساست؟ 3- بيان حضرت رضا (ع) در مورد ضرورت بعثت انبيا چيست؟ 4- فوايد بعثت انبيا چيست؟