امام صادق (ع) مى‌فرمايد:

هر كس راز ما خاندان عترت و طهارت را فاش كند، خداوند ايمان را از او سلب مى‌نمايد. [1]

در روايتى ديگر افشا كنندۀ رازِ اهل بيت به ذلّت و بدبختى وعده داده شده است. [2]

امام صادق (ع) فرمود:

در مسجد حلقه‌هايى تشكيل مى‌شود كه موجب معرّفى خودشان و ما مى‌شوند. آنان (عملاً) از ما نيستند و ما هم با آنان رابطه‌اى نداريم. من سعى بر پوشيده داشتن اطّلاعات خود دارم، ولى آنان راز ما را بر باد مى‌دهند. خداوند اسرارشان را آشكار نمايد. آنان به من مى‌گويند امام (ولى) قسم به خدا! من جز براى كسانى كه از من اطاعت كنند، امام نيستم. چرا با اسم من تملّق مى‌كنند؟ آيا زبان از اسم من باز نمى‌دارند! قسم به خدا! خداوند بين من و آنان در يك خانه جمع نمى‌كند. [3]

امام صادق (ع) به يكى از ياران خود به نام معلّى مى‌فرمايد:

راز ما را پنهان دار و آن را افشا مكن، زيرا آن كس كه راز ما را پنهان كند، خداوند او را در دنيا عزيز دارد و اين راز داريش، نورى فرا راهش باشد كه او را به بهشت رهنمون كند، امّا آن كس كه راز ما را افشا كند، خداوند او را در