دنيا ذليل مى‌كند و خيانتش به راز، راهش را در آخرت چنان تاريك گرداند كه به سوى دوزخ راه يابد. رازدارى شيوۀ من و نياكان من است و آن كس كه رازدار نباشد، دين‌دار نيست. [1]

امام صادق (ع) در تفسير آيۀ شريفه‌اى كه بنى اسرائيل را به جهت كشتن پيامبران مورد نكوهش قرار مى‌دهد [2]، مى‌فرمايد:

سوگند به خدا كه آنان پيامبرانشان را با دست و شمشير نكشتند، بلكه اسرار پيامبران را افشا كردند و سبب قتل آنان گرديدند، سپس قرآن از اين عمل تعبير به قتل و اعتدا نموده است. [3]

در جاى ديگر امام صادق (ع) مى‌فرمايد:

خداوند افشا كنندگان راز را سرزنش كرده و فرموده است: «وَ اِذٰا جٰاءَهُمْ اَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ اَذٰاعُوا بِهِ» [4]پس خود را از اين ضايعه به دور داريد» [5].