اوضاع و احوال مسلمانان بعد از جنگ احد اطلاع پيدا كرده، قريش را با خبر سازد كه به دستور پيامبر به سزاى اعمالش رسيد.

2. بخارى در صحيح آورده است كه جاسوسى از مشركان به پيش پيامبر (ص) -كه در حال سفر بود-آمد و در نزد اصحاب آن حضرت نشست و به گفت و گو پرداخت. سپس جلسه را ترك كرد. حضرت فرمود: «اُطْلُبُوهُ وَاقْتُلُوهُ» او را بجوييد و به‌قتل برسانيد، سپس قاتل را مورد تشويق قرارداد و وسايل شخصى جاسوس را به او بخشيد. [1]

3. در غزوۀ بنى مصطلق يكى از جاسوسان دشمن دستگير شد و او را پس از تخليۀ اطّلاعاتى، به حضور پيامبر (ص) آوردند. آن حضرت او را به اسلام دعوت كرد. او گفت: من از شيوه و راه شما تبعيت نمى‌كنم تا ببينم قوم و ياران من چه مى‌كنند! عمر بن خطّاب درخواست كرد او را به وى بسپارند تا او را اعدام كند و پيامبر (ص) چنين كرد. [2]

4. نعيم بن هبيره از شيعيان امير مؤمنان (ع) بود كه برادرش به معاويه پناهنده شده بود. وى به نعيم نامه‌اى نوشت و او را به پناهندگى به معاويه دعوت نمود و گفت: من زمينه را آماده كرده‌ام كه بلافاصله بعد از پيوستن به سپاه معاويه، يكى از سمتهاى حكومتى را به تو بسپارد. سپس نامه را به يك مرد نصرانى سپرد تا به نعيم برساند، امّا اين مرد قبل از تسليم نامه و بر اساس گزارشها به دام مأموران اطّلاعاتى حضرت على (ع) افتاد. حضرت نيز دستور داد كه دست او را قطع كنند و او بر اثر آن، جان باخت. [3]