ج-نيك انديشى

امام على (ع) مى‌فرمايد:

مَن حَسُنَ ظَنُّهُ حَسُنَ نِيّٖتُهُ [1]

هر كس خوش گمان باشد، نيك‌انديش مى‌شود. (بنابراين به جاى تخريب به اصلاح و تهذيب جامعه مى‌پردازد.)

د-امنيّت روانى و نداشتن اضطراب

اين وعده و مژده به خوش‌بينان داده شده كه از اضطرابهاى روحى و روانى در امان باشند. طوفان اوهام و خيالات، تار و پود وجود انسان را مى‌گسلد و او را ضعيف، رنجور، محبوس و منزوى مى‌سازد. امير مؤمنان (ع) در سخنى، حسن‌ظن و خوش‌گمانى را موجب آرامش قلب مى‌داند:

حُسْنُ الظَّنِّ رٰاحَةُ الْقَلْبِ [2]

و در حكمتى ديگر آن را از عوامل كاهش‌دهندۀ نگرانى و تشويش برمى‌شمرد:

حُسْنُ الظَّنِّ يُخَفِّفُ الْهَمَّ [3]

گاهى گمانِ بد، ناخواسته به سراغ انسان مى‌آيد، در اين صورت لازم است كه به مبارزه با آن برخيزيم. امير حكمت و نصيحت مى‌فرمايد: