سئوال شد پس چگونه خواهد بود حال ما در پيشگاه خداوند؟

فرمود: كردار خويش را بر قرآن عرضه نمائيد آنجا كه ميفرمايد:

بدرستيكه نيكان در ناز و نعمت بهشت هستند و بدكاران در جهنم سوزان بسر ميبرند.

سائل پرسيد در آن هنگام رحمت خدا كجاست؟

فرمود: بدرستيكه رحمت خدا به نيكوكاران نزديك خواهد شد[1].

6- امام باقر (ع) از پيامبر اكرم (ص) روايت ميكند كه فرمود:

مردم (در هنگام مردن) دو دسته هستند.

يكى با مردن راحت ميشود و ديگرى با مردنش ديگران راحت ميشوند.

و امّا آنكه راحت ميشود مؤمن است كه با مردنش از دنيا و بلاهاى آن آسوده مى‌شود.

و امّا آنكه ديگران از مردنش راحت مى‌شوند كافر است، كه با مردنش درخت و جنبندگان و عده زيادى از مردم از مرگ وى راحت مى‌شوند[2].

7- امام صادق (ع) از پيامبر اكرم (ص) روايت ميكند كه فرمود: مرگ كفّاره گناهان مؤمن است‌[3].

[1]. و قال رجل لأبي ذرّ رحمة اللّه: ما لنا نكره الموت؟ قال: لأنّكم عمرتم الدنيا و خربتم الآخرة فتكرهون أن تنتقلوا من عمران إلى خراب، قيل له: فكيف ترى قدومنا على اللّه؟ قال: أما المحسن فكالغائب يقدم على أهله، و امّا المسيئ فكالآبق يقدم على مولاه؛ قيل: فكيف ترى حالنا عند اللّه؟ قال: أعرضوا أعمالكم على كتاب اللّه تبارك و تعالى:« إنّ الأبرار لفي نعيم و إنّ الفجّار لفي جحيم» قال الرجل فأين رحمة اللّه؟ قال: أنّ رحمت اللّه قريب من المحسنين.( بحار جلد 6 طبع جديد ص 137)

[2]. عن ابي جعفر( ع) قال: رسول اللّه( ص): النّاس اثنان: واحد أراح و آخر استراح، فأمّا الذي استراح فالمؤمن إذا مات استراح من الدنيا و بلائها، و أمّا الّذي اراح فالكافر إذا مات أراح الشجر و الدوابّ و كثيرا من الناس.( بحار ص 151 جلد 6 طبع جديد)

[3]. عن أبي عبد اللّه( ع) قال: قال رسول اللّه( ص): الموت كفّارة لذنوب المؤمنين.( بحار ص 151 جلد-- 6 طبع جديد)