هر مؤمنى كه مؤمنى را از مال خودش باز دارد، در حالى كه به آن مال نياز دارد، به خدا سوگند، غذاى بهشت را نمى‌چشد و از شراب سربسته بهشت نمى‌نوشد.

4- نگهدارى از مال يتيم:

كودكانى كه گرد يتيمى بر چهره دارند و به سبب بى سرپرستى، اموالشان درمعرض تهديد قرار مى‌گيرد، از سوى اسلام، مورد حمايت ويژه قرار گرفته‌اند؛ قرآن مجيد به كسانى كه به عنوان قيّم يا ولىّ اين كودكان، دراموالشان تصرف مى كنند، گوشزد مى‌كند كه:

«وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ ...»[1]

به ثروت يتيم- جز به نيكوترين وجه- نزديك نشويد تا به سن رشد برسد.

واز سويى، كسانى كه مال يتيم را به ناحق مصرف كنند به آتش دوزخ تهديد كرده مى‌فرمايد:

«إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى‌ ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ ناراً»[2]

كسانى كه ثروت يتيمان را به ستم مى‌خورند، همانا شكم خويش را از آتش آكنده‌اند.

و حضرت كاظم عليه‌السلام با استناد به همين آيه، خوردن مال يتيم را از گناهان كبيره شمرده است.[3]

5- حفظ مال قاصر

اموال افراد نابالغ يا سفيه و مجنون نيز بايستى به نحو احسن محافظت شود و تا وقتى كه صاحبانش از رشد عقلى كامل برخوردار نيستند بايد با تعيين قيّم از حيف و ميل‌

[1] - انعام، آيه 152

[2] - نساء، آيه 10

[3] - وسائل الشيعه، ج 15، ص 318، آل البيت