اموالشان جلوگيرى كرد.

6- قواعد فقهى‌

در فقه اسلامى اصول و قواعد متعددى بر امنيت مالى دلالت دارد و پايه‌هاى آن را تحكيم مى‌كند مانند:

الف- قاعده يد:

به اين معنا كه هر كس هر مالى را در اختيار دارد از آن اوست مگر اينكه دليل و شاهد خلافش را ثابت كند.[1]

ب- قاعده لاضرر و لاضرار:

يعنى هيچ كس حق ندارد براى نفع شخصى به ديگران زيان برساند. پيرامون اين قاعده آورده‌اند كه: شخصى به نام سمرة بن جندب درخت خرمايى درخانه يكى از انصار داشت و سرزده و گاه وبى گاه داخل خانه مى‌شد و هرگاه مورد اعتراض قرار مى‌گرفت، مى‌گفت: اينجا راهِ درخت من است و هر وقت دلم بخواهد بى اجازه وارد مى‌شوم! مرد انصارى از او نزد پيامبر (ص) شكايت كرد. رسول خدا (ص) به سمره پيشنهاد كرد يا ده درخت در دنيا به جاى درختش بگيرد يا يك درخت در بهشت و از درخت خودش صرف نظر كند يا اينكه هنگام آمد و شد اجازه بگيرد و سرزده وارد خانه انصارى نشود. او هيچ يك از پيشنهادهاى پيامبر را نپذيرفت، آن حضرت نيز فرمود: تو مردى زيان رسانى «ولاضرر و لاضرار على مؤمن» سپس دستور داد درخت را از ريشه در آوردند و جلوى سمره انداخت و فرمود: آن را ببر و هرجا دوست دارى بكار![2]

اصول وقواعد متعدد ديگرى نيز وجود دارد كه اين درس گنجايش آنها را ندارد.

[1] - القواعد الفقيه، بجنوردى، ج 1، ص 108

[2] - فروع كافى، ج 5، ص 294