4- بى رحمى: در حديثآمده است كه حضرت آدم (ع) ازحسد پرسيدتو كيستى؟
- من حسدم.
- جاى توكجاست؟
- در قلب.
- آيا در آن قلب، مهربانى هم هست؟
- وقتى من وارد قلبى شوم، مهربانى از آن بيرون مىرود.[1]
5- غم واندوه: امام على سلام اللّه عليه:
«لايُوجَدُ الْحَسُودُ مَسْرُوراً»[2]
حسود هيچگاه خوشحال نيست.
6- بيمارى: همان امام:
«الْحَسُودُ ابَداً عَليلٌ»[3]
حسود هميشه بيمار است.
«الْحَسَدُ يُذيبُ الْجَسَدَ»[4]
حسد، بدن را نحيف مىكند.
7- نابودى نيكيها: همان حضرت:
«الْحَسَدُ يَأْكُلُ الْحَسَناتِ كَما تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ»[5]
حسد نيكيهارا مىخورد چنانكه آتش چوب را مىبلعد.
[1] - المواعظ العدديه، آيت ا ... مشكينى، ص 189
[2] - شرح غررالحكم، آمدى، ج 6، ص 368
[3] - همان مدرك، ج 1، ص 199
[4] - همان مدرك، ص 241
[5] - همان مدرك، ج 2، ص 72