مبادا درباره اجراى حد الهى نسبت به آنها، در دين خدا، رأفت شما را
مانع گردد.
ب- خشم ناپسند:
خشمى كه نه به خاطر خدا و دفاع از حق، بلكه به خاطر هواىنفس و
انگيزههاى خودخواهانه باشد خشم شيطانى است. هنگام خشم و عصبانيت، عقل انسان درست
كار نمىكند و انسان، حالت تعادل خود را از دست مىدهد و شيطان نيز، با استفاده
ازاين حالت انسان، او را به ارتكاب فساد، گناه وتجاوز به حقوق ديگران وا مىدارد.
امام باقر (ع) فرمود:
«همانا خشم، جرقه و شرارهاى از شيطان است، كه در دل آدميزاد
برافروخته مىشود. يكى از شما كه غضبناك مى شود، چشمهايش سرخ مىشود و رگهاى گردنش
بر مىآيد و شيطان در او نفوذ مىكند.»[2]
تعاليم ائمه (ع) در فرونشاندن آتش خشم
در روايات آمده است كه اگر حالت غضب بر شما چيره شد، چنانچه
نشستهايد برخيزيد و اگر ايستادهايد، راه برويد. اين كار موجب فرو نشستن خشم
مىگردد.
در جنگ خندق وقتى اميرمؤمنان على عليهالسلام عمروبن عبدود را بر
زمين افكند بر روى سينه او نشست. عمرو به روى آن حضرت آب دهان افكند. حضرتش