پيوند خانوادگى و احساسات وعواطف خويشاوندى اصيلترين پيوند بشرى است
كه با كمال تأسف در دنياى امروز بويژه درغرب، بشدّت خدشه دار شده و حتى فرزندان
خانواده با رسيدن به سن رشد ازپدر و مادر جدا مىشوند و روابطى سرد و بى احساس
دارند، گاهى سالها از يكديگر خبر ندارند و درمواردى كه ملاقات رخ مىدهد خيلى سرد
با هم روبه رو مىشوند گويى همه روزه با هم ديدار داشتهاند وقتى خبر مرگ پدر
ومادر را مىشنوند غمى در چهره آنان مشاهده نمىشود، درمواردى به دليل دست يافتن به
ميراث آنها قلباً خوشحال مىشوند و ... اين حال و وضع روابط فرزندان با پدران
ومادران است تا چه رسد به روابط ميان خويشان درجه دو و سه كه ديگر به ندرت
خويشاوند محسوب مىشوند. متأسفانه در اثر هجوم فرهنگ غرب در كشورهاى اسلامى نيز تا
حدودى شاهد بروز چنين روحيهاى به ويژه در تحصيلكردگان غرب هستيم. اما اسلام تاكيد
زيادى بر تحكيم پيوندهاى خويشاوندى و استحكام روابط خانوادگى دارد.
اهميت صله رحم دراسلام
بر خلاف كسانى كه تصور مىكنند اسلام دين انزواگزينى و دورى فرد از
جامعه است، احكام و دستورات الهى در قرآن و روايات بيانگر اين حقيقتند كه انسان
مسلمان نبايد تنها به خود بينديشد. او بايد خود را در برابر جامعه، بويژه خويشان و
بستگان، مسؤول بداند. قرآن كريم مىفرمايد: