نعمتهاى گوناگون و فراوانى، همه زندگى بشر را فرا گرفته كه برخى مادى
و بخشى معنوى است. نعمت ده حقيقى خداست و انسان هيچ گاه نمىتواند از عهده شمارش
نعمتهايش برآيد.
فطرت پاك و وجدان سالم انسان گواهى مىدهد كه در برابرهر انعام
واحسانى بايد سپاسگزارى كرد و قرآن مجيد نيز اين خصلت را به ايمان و پرستش خدا گره
زده است.
سپاس هر نعمتى بايد متناسب با همان نعمت باشد.
دربرابر سپاسگزارى، كفران نعمت و ناسپاسى قرار دارد كه كارى بس زشت و
نكوهيده و با دين و خرد بيگانه است. كفران نعمت عبارت است از: بى توجهى به نعمتها،
پنهان داشتن آنها و مصرف نعمتها در معصيت الهى.
ناسپاسى نعمت، فرجام ناهنجارى دارد چون؛ زوال نعمت و عذاب الهى.
با اينكه منعم اصلى خداوند بزرگ است ولى در طول نعمت دهى خداوند
واسطههايى نيز مسبب خيراند. از آنها نيز بايد سپاسگزارى كرد.
^ پرسش
1- نعمتهاى زندگى چند نوع و نعمت ده حقيقى كيست؟
2- تناسب سپاس و نعمت را توضيح دهيد.
3- كفران نعمت به چه معناست و به چه چيزهايى محقق مىشود؟
4- نتايج كفران نعمت و ناسپاسى را بيان كنيد.
5- آيا انسان بايد نسبت به مخلوق سپاسگزار باشد؟ چرا و چگونه؟